jueves, 22 de octubre de 2009

El Ruego

 PATER NOSTER, qui es in caelis,
sanctificetur nomen tuum.
Adveniat regnum tuum.
Fiat voluntas tua, sicut in caelo et in terra.
Panem nostrum quotidianum da nobis hodie,
et dimitte nobis debita nostra
sicut et nos dimittimus debitoribus nostris.
Et ne nos inducas in tentationem,
sed libera nos a malo. Amen.

6 comentarios:

Anónimo dijo...

Ufff, ta bueno el material, cuál es su fono pa contratarla

Julio dijo...

Ya,ya, estimado voyeur, la señorita es una modelo profesional, quizá la encuentres en la guía telefónica

Percy Pulido dijo...

Julio, sino supiera de tu afición por la fotografía, también te diría lo mismo que el amigo voyeur.
¡Ahh, mujer, mujer, mujer! ¿Qué tendrás que nos atrapas con tu figura? Sólo verte me hace pensar que vale la pena seguir bregando, algunas veces demás, para luego descansar en tus formas.
Me gusta la foto, sobretodo la modelo. Me gusta el "padre nuestro", aunque sea en latín; pero no me agrada que se mezclen ambos conceptos por puro gusto. La razón es simple, no me agrada comer en UN MISMO plato un rico lomo saltado con una deliciosa ensalada de frutas.

Percy Pulido Ponce
AE'75

Julio dijo...

Es curioso que fuese la modelo, cuando estaba posando, la que me sugirió el texto, no sé mucho de eso pero hay alguna norma que indique que uno debe estar con tal o cual vestimenta para orar?

Unknown dijo...

En la desnudez de mi conciencia y en la soledad de mi encierro, elevo mi mano al Creador pidiendo mi liberación. Todos necesitamos que nos liberen de algo: de nuestro egoísmo, indiferencia, odio, vanidad, soberbia.

Es una foto espiritualmente inspiradora. Ante Dios, uno está como esta mujer: Desnuda, sólo con su propio ser. Sin posesiones, ni títulos. Sólo uno mismo. Desnudos vinimos a este mundo y desnudos nos iremos de él. Nada trajimos, nada nos llevaremos.

San Francisco de Asís, ya enfermo, sintiendo que la muerte estaba pronto por llegar, pidió a sus hermanos que lo desnudaran y lo colocaran en el frío piso. Y así partió a la eternidad.

Amigo Julio, nunca me hubiese imaginado que una foto de un desnudo podía asociarse al Padre Nuestro de una manera tan artística, ingeniosa y espiritual. Creo que aquí lo lograste.

Al fin y al cabo, el "pecado" no está en la desnudez, sino en los ojos del que la observa.

Julio dijo...

Hola Manuel, en efecto todo está en los ojos del observador, y aprovecho para indicar que si de alguna manera intento calificar mis fotos, siempre recurro a la pintura como referencia, es decir, diría que mis fotos son expresionistas, y estoy experimentando con el Pop art, gracias por los comentarios y sigan visitando el blog...